روز مرگی های صحرا
من صحرام. از سالهای خیلی خیلی دور روزانه هام رو می نوشتم. اما همش واسه خودم و خدای خودم . اما حالا می خوام افکارم شما هم بدونیروز مرگی های صحرا
من صحرام. از سالهای خیلی خیلی دور روزانه هام رو می نوشتم. اما همش واسه خودم و خدای خودم . اما حالا می خوام افکارم شما هم بدونیمتاهل یا مجرد - مسئله این است!!
سلام !! 
دیروز واسه پست همدل که می نوشتم - یه چیزایی اومد تو ذهنم ! دلم می خواد باهاتون در میونش بذارم. می خوام ببینم فکر شما چیه در بارش !
متاهل شدن؟؟ زندگی با یه مرد ؟؟ وارد شدن به یک خانواده جدید؟؟ درگیر زندگی و مشکلاتش شدن؟؟ قهر و آشتی ها ؟؟ اعصاب خوردی ها ؟؟ و از یه طرف شاید آرامشی که دو نفر به هم میدن! ( اگه حالا واقعا با هم یک دل باشن! ) و شاید اینکه دوران تنهایی به پایان می رسه و تا ابد دیگه با یکی شب و روزت رو سر می کنی .
به همدل گفتم- من یه زمانی تو این افکار غوطه ور بودم که ازدواج خیلی چیز مزخرفیه ! مثلا هم تصمیم گرفته بودم که هیچ وقت ازدواج نکنم. اما از وقتی با اون ( آخره اسم بود که واسش انتخاب کردم !!
) آشنا شدم فکرم یه کم عوض شده. البته الانشم هنوز یه جورایی در نوسانم !!
خلاصه که اینجوریاست !!
حالا اگه حرفی دارین سراپا گوشیم !! بگین که شاید به راه راست هدایت شدیم و این خاطر خواهارو که هموجور صف کشیدن جلو خونه و پاشنه درو با چارچوب و مخلفاتش همه رو یجا می خوان بکنن ببرن یه گوشه چشم مرحمتی نشون بدیم !!
منتظرییییم !! 
فعلا بابای!
سلام دوست جدید
امیدوارم تو کارت موفق باشی... راستی تاهل چیز خیلی خوبیه مخصوصا که چگونگی برخورد با همسرت رو بدونی!!!!!
راستی من لینکت می کنم!
چطوری؟ خوفی؟
به نظر من برای ازدواج سن ملاک نیست. هر زمان که احساس کنی آمادگی پذیرش مسئولیت رو داری می شه سن مناسب شما برای ازدواج. حالا چه ۲۰ سالت باشه چه ۴۰ ساله.
از طرفی چون هر چی سن کمتره احتمال خطا کردن بیشتره از این رو بهتره زیر ۲۵ اصلا به ازدواج فکر نشه.
و در کل نظر من اینه که تاجایی که میتونی باید از مجرد بودن استفاده کنی چون تواین ایران خراب شده اینقدر مشکلات وجودداره که به محض شروع زندگی دونفره هوار هوار مشکل سر ت میریزه که فقط وقت می کنی به اونا فکر کنی نه به چیز دیگه.
خواهر عشق و عاشقی یادت میره. جدی میگم. مگر اینکه یه شوهر پولدار پیدا کنی که ظاهرا کمیابن اگر هم باشن به مامی و بابی وصلن دیگه. یه جورایی گوش به فرمان مامان بابا که مفت گرونن.
خوب بید؟ راهنمایی شدی؟
تا بعد
رها
سلاممممممم
خوبی؟؟؟؟
داشتم وب همدلو میخوندم که دیدم لینک تورو گذاشته و گفته جدیدا شروع به نوشتن کردی.....اوصولا با کسایی که تازه شروع کردن راحتتر میشه دوس شد تا با کسایی که چند ماهه یا شایدم چند ساله که دارن می نویسن....اون جوری آدم احساس غریبی میکنه چون لابد تو این مدت دوستای زیادی پیدا کردن دیگه اینطور نیس؟؟؟؟
فعلا که بلاگرد خراب شده و همه ی لینکام تا اطلاع ثانوی پریده...به محض اینکه درست بشه می لینکمت......پر چونه ام نه؟؟؟؟ خوب بزن به تخته طوری نیس.......
خوب فعلا بای بای
راه پیدا کردن تو : همدل جون که بهت خوشامد گفته بود.
۲۲-۳ ساله باید باشی.
فکر نمی کنم ازدواج واسه سن تو که قاعدتاً نباید هنوز خیلی از احساس استقلال خودت بهره برده باشی وضع مناسبی باشه. فکر کنم دوستی با یه آدم برای شروع خیلی بهتر باشه
خانه ام ابری است
یکسره روی زمین ابری است با آن.
از فراز گردنه خرد و خراب و مست،
باد می پیچد.
یکسره دنیا خراب از اوست ،
و حواس من !
آی نی زن... که ترا آوای نی برده است دور از ره ، کجایی؟
خانه ام ابری است اما،
ابر بارانش گرفته ست.
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،
من به روی آفتابم،
می برم در ساحت دریا نظاره.
و همه دنیا خراب و خرد از باد است،
و به ره نی زن که دایم می نوازد نی. دراین دنیای ابر اندود،
راه خود را دارد اندر پیش...
عرض شود که مدتهاست ذهنم درگیر تجرد یا تاهل مساله این است است ! به دلیل فشار خاله های محترمه برای زن گرفتن !
از جنبه های مختلف این مساله رو بررسی کردم و به زندگی دوستام که دیگه الان همگی تقریبا متاهلاند دقت کردم.
و احتمالا نظراتم رو در این زمینه برای محک زدنش در ترازوی نقد دوستان به صئرت یک پست تو وبلاگم بنویسم.
بابت لینک ممنون و لینکت کردم.
شاد باشی...
آرش.